Ўлим хақ билардим, балки кутардим, гохо тайёр бўлиб гохо унутиб.
Бирдан бугун қалбим бир титрадию, кўз ёшин ютганча жим бўлиб қолди... Юрагим уряпти, нафас оляпман, кўзларим хам бежо, лекин кўряпти...
Таним ўлишини кутган эдим мен, қалбим ўлишига тайёр эмасдим....
Яқинларни йўқотиш оғир... нима фарқи бор ким у, дўстми, севгилингми, қадрдон ёки шунчаки қалбингга яқин инсон... шунчаки армон билан йўқотиш, кутилмаганда йўқотиш ва сезиб йўқотишлардан кўра, ахмоқона вазият билан йўқотиш хаммасидан оғир экан.
Бошингни қайси деворга уришни билмайсан, хамма сўзлар маъносиз, хамма харакатлар бесамар...чунки хаммаси бефойда! Ахмоқона холат билан яқинингни йўқотдингми, хаммасини ўчириб ташлашгандек...бўшлиқ...алам.. Атрофдаги қолган нарсалар хам энди ахмоқонадек туюлаверади.
Телбалигим ёқади, тажовуз қилманг. Биргина шу бахтимдан мосуво этманг. Қалбим дурдонаси жавохири шу, кўринмас бойлигимга қилманглар хасад.
Телба ошиқлигим балки бахтимдир, хеч кимга сиғиндимас, оғриғи йўқдир. Куйсам, ўзим куйиб, севиб яшайман, шу бахтимдан гохо кўкка учарман.
Кимда бордир давлат, ош-ош нон сўрамай, кимнинг бахти тилло, кимники тахтдир. Мен ғариб инсондир, фақир ахмоқдир, беминнат бойлигим ягона ишқим.
Сизнинг ақлингизга қилмайман даъво, мен ошиқ телбани тинч қўйинг донолар.
Юраги кесагу, қалби темирдан, телбалик гаштини билмас нодонлар!
Бугун кутмаганда бир нома олдим... Ишонмадим кўриб кимдан эканин. Ёш боладек бирдан йиғлаб юбордим....йилларим олганди жавобсиз хатлар, мана энди олдим сендан жавобин.
Ишониб ишонмай шошиб ўқирдим, бутун бир хаётим сатрлар чертиб, билмас эдим рости ўқишинг сени, Севганимга аталган номаларимни...
Хатингдан сатрлар найзадек санчир, унинг хақиқати ханжардек тиғлар... "Севар эдим билсанг мен хам ул дамлар, йўлларинга мен хам бўлгандим муштоқ, фақат қара тақдир қалбим алдади”.....
Йўқ... бошқа уёғин ўқий олмадим... Узоқ кутган хатим хукмдек бўлди.
Тилкалаб тилкалаб йиртиб ташласам, ўз юрагим топтаб ташлайманку мен, ғижимлаб узоққа отарман дедим, хақиқатни букиб отайму мен хам? Шунча йил ишқингда ёнгган эканман, жавоби шу бўлса ёнсин сатрлар!
Юзимни ёпдилар бехосдан қўллар, ўзимни қўллариму, ўзимга қарши...Қарама дейдими, ёнишин афсуслар, ёки ўз дўстим билан суйганим ишқи....
Содда эканманму, мен ўша дамлар, хайрон бўлмагандим бундай холатга, сен йўқолганингда, дўстим хам кетди, сенга телбалигим, унутди уни.... уйландими йўқми, ғафлатда қолдим... Бекор эмас экан хаётим мени, кўзларим ёпгани унинг исмига...
Титраган қўлларим, энди кул титар, майлида яна бир сезай деб тафтин...бир парча қоғозча қолибди ёнмай. Шунча изхорларни ямлаган олов, биргина шу сўзни асрабди бироқ:
Кечир Сардор, уни ..севардим кўпроқ...
(c) Sayyod
257
96
0.0